κονταροκροτώ

κονταροκροτῶ, -έω (Μ)

συμπλέκομαι σε αγώνα κονταροχτυπήματος, κονταροχτυπώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοντάρ-ιον + -κροτώ (< κροτώ < κρότος), πρβλ. ποδο-κροτώ, χειρο-κροτώ].